رباعیات در دیوان اشعار اثیر اخسیکتی

1 از جان که نداشت هیچ سودم، تو بهی در دل که فرو گذاشت زودم، تو بهی

2 از دیده که نقش تو نمودم تو بهی دیدم همه را و آزمودم تو بهی

1 با صحبت جان بوصل جانان نرسی بر مور نشسته بر سلیمان نرسی

2 این قصه بپایان نرسد از محنت تا پیشتر از قصه بپایان نرسی

1 ای خاک چو کان دل توانگر داری تا در شکم آن عزیز گوهر داری

2 ترسم که بحشر هم ز دستش ندهی گر هیچ ندانی که چه در بر داری

1 چو از سوگ من باز گردند قومی نهاده به خاک اندر اخسیکتی را

2 بیامرز یارب مر آن را که گوید: بیامرز یارب مر اخسیکتی را