قصاید مصنوع - قصیدهٔ دوم در مدح سلطان یعقوب در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 ای حسن تو آفت درونها وی تنگدل از تو سینه ما

2 رخت دل و دین ببردی از من ای گلرخ شوخ سر و بالا

3 دیدم گل آنجمالی جایی رفتم ز قرار خویش آنجا

4 بی حسن توام چنین جگر ریش جز تیر تو مرهمی مبادا

1 سرور دهر بحر جود و کرم منبع لطف و گنج علم و هنر

2 جز تو درد هرکیست کش همه دل بسته در بندگی چو بنده کمر

3 جز ره مرحمت نمی پویی جز برحمت نمیکنی تو نظر

4 هر که پیشش ز لطف تو خبری نه گریزش ز جود تو نه گذر