ای آنکه پری نیاید اندر از اهلی شیرازی رباعی 1
1. ای آنکه پری نیاید اندر نظرت
با صورت خوبست ز معنی خبرت
...
1. ای آنکه پری نیاید اندر نظرت
با صورت خوبست ز معنی خبرت
...
1. ای آنکه لب تو پرده غنچه درد
رخسار تو آب صورت چین ببرد
...
1. ای آنکه دو عارضت چراغ چمنند
لبهای تو رونق شکر می شکنند
...
1. ای آنکه برت بتان ز خود کم لافند
مانند منت هزار در اوصافند
...
1. ای خنده تو راز نهان ساخته فاش
در جان بتان ز خار خار تو خراش
...
1. ای شاه بتان و رشک صد مهیاره
گر سوی فلک گهی کنی نظاره
...
1. ای از غم دهر همچو سرو آزاده
کم چون تو پسر مادر گیتی زاده
...
1. ای آنکه رخت چو گل برافروخته اند
خوبان همه خوبی از تو آموخته اند
...
1. ای از دهن تنگ تو صد سر نهان
مست غم عشقت ز کهان تا بمهان
...
1. ای آنکه ز گل تازه تری در نظرم
با خط تو منت ریاحین نبرم
...
1. ای کشته مرا بناله سینه خراش
زین بیش بکین من دلخسته مباش
...
1. ای کز ستم تو اشک پاشند همه
جویان غمت نهان و فاشند همه
...