صنف هشتم که قماش است و کم براست در رباعیات گنجفه اهلی شیرازی

1 ای آنکه لب تو پرده غنچه درد رخسار تو آب صورت چین ببرد

2 آنجا که زند شنهشه عشق تو تخت کی عقل وزیر را قماشی شمرد

1 ای از دهن تنگ تو صد سر نهان مست غم عشقت ز کهان تا بمهان

2 جز جنس غمت بوصله دل ننشست از چار قماش چار بازار جهان