اضافات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 بشنو ای فرزند تا ازین دفتر خانمت از بر راز تیموری

2 یک گروهی را بینم اندر سر جقه عدل است تاج منصوری

3 حرفشان باشد سکه اندر زر حکمشان جاری در همه کشور

4 کس نگوید چون کس نپیچد سر چون رسد زایشان حکم و دستوری

1 سی چهل سال از این پیش و یا برتر از این مادرم بود به گیتی نه چو مادرتر از این

1 از تیشه هجو جان او بتراشم وز رنده فحش جلد او بخراشم

2 استاد رضا چو برد بر بازی دست طوفان بلا تخته عمرش بشکست

3 در ششد رغم بطاس ار مهره فتاد واندر در خانه اش دو با یک به نشست

4 چون سر بتهی زن سریاری گیرد اسب تو عنان ز هر سواری گیرد

1 طبیبی زخلخال آمد بری کمر بسته وزرد رخ همچو نی

2 سر و پوز او همچو بوزینه بود زنخدانش آویزه سینه بود

3 بشخصه رخش همچو صفرای من بعینه سرش همچو سر نای من

4 کنون هفت سال است کو خوانده طب ولی توبه نشناسد از شطر غب

1 باری اندر دین چو من حیران شدم درهمه راه و رهی پویان شدم

2 اهل حق را بود پیرو مرشدی با نشان و خوب و پاک از هر بدی

3 نام او شیخ نظر پیش از علی با کرامت بود و هم بینا دلی

4 داده از آینده و اکنون خبر بود در دست و زبان او اثر

1 چون گذارت فتد بگورستان بر مزار گذشتگان بر خوان

2 که سلام علیکم ای احباب ای اسیران خاک و رفته بخواب

3 ای به صد آرزو غنوده بخاک دارم امید از شه سهاک

4 اولا رهروان و مردان را معنی سیر رهنوردان را

1 روزگاری که از طلایه مرگ شاخ عمر مرا خزان شد برگ

2 ریخت در جویبار و گلبن خشک برف و کافور جای سنبل و پشک

3 نعمت و ناز رخت بسته زکوی سر بچوگان تن فتاده چو گوی

4 گشته در خانقاه گوشه نشین داده بر باده هوش و دانش و دین

1 روزی ز جور خصم ستمگر ظلامه بردم بنزد قاضی صلحیه بلد

2 دیدم سرای تیره و تنگی بسان گور تختی شکسته در بن آن هشته چو لحد

1 فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست تهی ز مردم دین دار و دین پرست چراست

2 بنای کج نشود راست گفته اند ولیک بدست کج منشان این بنای کج شده راست

1 فریاد از این مشاوره عالی کز جاهلان پر از عقلا خالی