مثنویات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 چو همراز شد روس با انگلیس همانند خالیگر و کاسه لیس

2 به بستند پیمان مهر استوار که با هم نباشند زنهار خوار

3 نخست از در کینه روس دژم به پیمان ایرانیان زد قلم

4 بسی کار نستوده فهرست کرد به دربار ایران پروتست کرد

1 ندیدی مگر کاندرین سال شوم که آتش فرو زد بهر مرز و بوم

2 دو همسایه اندر هیاهو شدند بما شیر و با دشمن آهو شدند

3 به هر شهر لشگر کشید انگلیس به تاراج ده یار شد با رئیس

4 به هم چشمی او سپهدار روس به تسخیر ری کوفت ناگاه کوس

1 چه خوش گفت با پور خود پهلوان چو دیدش هم آغوش شیر ژیان

2 که گر زنده شیر نر اندر نبرد درد بر تنت چرم و نالی ز درد

3 از آن به که در گورت اندر کفن درد پنجه و ناخن گورکن

4 هلا ای دلیران ایران زمین بنازید چو شیر مست از کمین

1 کجا شد فریدون زرین کلاه کجا شد منوچهر گیتی پناه

2 کجا کیقباد آن یل سرفراز کجا شاه کاوس دشمن گداز

3 کجا رفت کیخسرو تاجدار چه شد شاه گشتاسب و اسفندیار

4 کجا رفت شاپور و شاه اردشیر که با دشنه درید پهلوی شیر