مثنویات در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 من که در دانش و هنر طاقم شمع ایوان و شمس آفاقم

2 دختر قاضی نیشابورم ماه پرویز و شاه شاپورم

3 رشک شیرین و جفت پرویزم از لب اندر سخن شکر ریزم

4 بی بی آغاست نام فرخ من شهد گیرد شکر ز پاسخ من

1 سهی سروی از تخم شاهان کی چو گلبن بروئید در خاک ری

2 بیاراست رخسار و بالا فراشت گل و لاله از چهره در باغ کاشت

3 بتان سر نهادند بر پای او سر سروران گرم سودای او

4 ز بیگانه و خویش و نزدیک و دور بدان لعل شیرین برآورد شور

1 ای طرازنده اساس خرد که خرد رنگ هستی از تو برد

2 جامه دلکشت کلید ادب بسته بر درگهت امید ادب

3 ادب از دانش تو ترکیبی خرد از بینش تو تقریبی

4 عقل از آسمان تو قمری فضل از بوستان تو ثمری

1 ای مجیر السلطنه ای جان پاک ای مقامت برتر از این آب و خاک

2 شکوه ها باشد مرا از بن عمت زخم او را چاره سازد مرهمت

3 این نه سعدالملک نحس الملک بود بلکه دریای طمع را فلک بود

4 راست گویم ابن سعد است این نه سعد کابر آزش باشد اندر برق و رعد

1 خداوندان دانش را بشارت که از گردون بخاک آمد اشارت

2 ز نور آفتاب بامدادی گشایش یافت اینک باب شادی

3 جریده آفتاب از مطلع نور فشاند مشک تر به لوح کافور

4 رهی کز خادمان شرع پاکم ز احمد شه نژاد تابناکم

1 زمین گرد است مانند گلوله نیوتن کرده واضح این مقوله

2 اگر چه گفته فیثاغورث از پیش نبودش حجتی بر گفته خویش

3 نیوتن قول خود را با دلائل بیان کرده ولله در قائل

4 دلیل اولینش گردی آب به دریا اندر آوین نکته دریاب

1 این چه . . . الملک بود ای نور چشم که نباشد در کلاهش هیچ پشم

2 هر چه کتبا یا شفاها نزد وی رفتم و در ناله افتادم چو نی

3 مرمرا نامد جوابی زین خصوص گوئیا این خواجه باشد از لصوص

4 لص و لص لص بود این هر سه دزد که برد مال کسان بی اجر و مزد

1 آن شنیدم که روبهی عیار با بزی شد درون صحرا یار

2 روبهک سخت رند و دانا بود در همه کارها توانا بود

3 گرم و سرد زمانه دیده بسی تلخ و ترش جهان چشیده بسی

4 دامها بگسلیده از نیرنگ پیرهن ها دریده رنگارنگ

1 آفریننده شفا و مرض آنکه او جوهر آفرید و عرض

2 آدمی را ز خاک پیدا کرد خاک را محو و مات و شیدا کرد

3 خاک از آب و آب از آتش ساخت بستر خاک را بر آب انداخت

4 کودکان را چو گاهواره نهاد بر دل آب و مغز خاره نهاد

1 آن شنیدم که گفت پشه به کیک بامدادان پس از سلام علیک

2 کای گرامی رفیق چابک چست سر این نکته را بگو بدرست

3 من بدین بال و برز و سینه و شاخ دست و پای دراز و گام فراخ

4 نطق شیرین و صوت روح افزا خط و خال بدیع و قدرسا