رباعیات در دیوان اشعار ابوالحسن فراهانی

1 ظاهر بینان که دم زنند از یاری زنهار که یار خویششان نشماری

2 ماننده آینه و آبند این قوم تا در نظری، در دلشان جا داری

1 ای خواجه مکن فخر به مال دگری عیب ست توانگری به مال دگری

2 چون تیر نشسته خواهمت دید به خاک زنهار دگر مپر به بال دگری

1 روزی که برغم چرخ مهمان منی آباد کن کلبه ویران منی

2 هر لحظه چرا میل برفتن داری ای جان جهانیان مگر جان منی

1 از سینه خیال قد آن سروسهی چون رفت ای اشک زحمت من چه دهی

2 باید نکنی نهال را چون کندی زینش چه رسد که ریشه در آب نهی

1 من کرده ام از هر مژده یی دریایی او ساخته بزم غیر را مأوایی

2 از بخت بد من است این ورنه کسی طوفان جائی ندید و دریا جایی