قطعات در دیوان اشعار ابوالحسن فراهانی

1 شب و روزند انبای زمانه بگویم کز چه معنی گر تو خواهی

2 بدین معنی که با هم در نفاقند تمامی از رعیت تا سپاهی

3 به معنی در میانشان آن قدر بعد که باشد از سفیدی تا سیاهی

4 به صورت آن چنان پیوسته با هم که مو را در میانه نیست راهی

1 شکل ماه نو بدیدم در میان کهکشان گفتم این تیری بود یارب گذاران از هدف

2 یا جمال یوسف مصر ملاحت را چو دید با ترنج مه زلیخای فلک ببرید کف

1 رغبت به استخوان کسی کم کند سگش ترسد که بو کند به غلط استخوان ما

2 هرگز نبرد خاطر خوش ره به سوی ما از باده تر نکرد گلویی سبوی ما

3 بینم در آینه اگر از بخت واژگون تمثال نیز روی نتابد ز روی ما

1 مال دنیا سایه است و اهل دنیا آفتاب گر نمی دانی بگویم کز چه معنی ای عزیز