مثنویات ظهیر فاریابی

1 بر جهان شکرهای بسیار است که قزل ارسلان جهاندار است

2 اوست آن پادشاه کز سر تیغ خون فشاند چنانکه برق از میغ

3 رایش ار با فلک به کین آید پشت خورشید در زمین آید

4 عالم از جود او توانگر شد بوستان در لباس ششتر شد

1 ای به رخ رشک ارغوان و سمن هیچ دانی چه آمد از تو به من؟

2 تا به هجر تو مبتلا شده ام با غم ومحنت آشنا شده ام

3 لذت عمرم آنقدر بوده است که به کوی توام گذر بوده است

4 من که از خدمت تو دور شوم چه عجب گر ز جان نفور شوم