چیست مرا نام، سگ کوی تو از طبیب مفرد 13
1. چیست مرا نام، سگ کوی تو
طوق من از حلقه گیسوی تو
چشم یک شهر شد از سوختن ما روشن از طبیب مفرد 14
1. چشم یک شهر شد از سوختن ما روشن
سرمه را قدر شکستیم ز خاکستر خویش
فریاد که غیرت نگذارد که چو فرهاد از طبیب مفرد 15
1. فریاد که غیرت نگذارد که چو فرهاد
از بهر تسلی بتی از سنگ برآریم
سر قاتلی بنازم که ز کثرت ملایک از طبیب مفرد 16
1. سر قاتلی بنازم که ز کثرت ملایک
به جنازه ی شهیدش نتوان نماز کردن
آمد سپه بهار و شد لشکر دی از طبیب مفرد 17
1. آمد سپه بهار و شد لشکر دی
بر شاخ نگر شکوفه چون افسر کی