مخمّسات شاطرعباس صبوحی

1 ای زلف تو چون مار و رخ خوب تو چون گنج بی مار تو بیمارم و بی گنج تو در رنج

2 از سیلی عشق تو، رخم گشته چو نارنج دین و دل و عقل و خرد و هوش مرا سنج

3 هرگز نبود حور، چو روی تو، به رضوان سروی به نکوئی قدت نیست به بستان

4 روی تو گل سرخ و خطت سبزه و ریحان هم قند و نبات و شکر و پسته و مرجان