من از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 1
1. من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را
به یک رو از پی هنگام کردم مبتلا خود را
چو از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 2
1. چو سوخت خال تو دل، عاشقان، یکدله را
به باغ لاله دگر خورد داغ باطله را
ناز از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 3
1. ناز کن، ناز، که نازت به جهان می‌ارزد
بوسه‌ای از لب لعلت بروان می‌ارزد
آهوی از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 4
1. آهوی چشم تو نازم که چو نخجیر کند
شیر را گیرد و در زلف تو، به زنجیر کند
مصوّر از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 5
1. مصوّر آمد و روی تو را چو ماه کشید
قلم چو بر سر زُلفت رسید، آه کشید
ره از شاطرعباس صبوحی غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده 6
1. ره دل را بتا زان شوخ چشم مست رهزن زن
به عیاری زُلفت خویش را غافل به مخزن زن