ترجیعات شاه نعمت‌الله ولی

1 ای به مهرت دل خراب آباد وز غمت جان مستمندان شاد

2 طاق ابروت قبلهٔ خسرو چشم جادوت فتنهٔ فرهاد

3 لب لعل تو کامبخش حیات سر زلفت گره گشای مراد

4 هر که شاگردی غم تو نکرد کی شود درس عشق را استاد

1 تا لوای حیدری بر طارم خضرا زدند کوس غرّش بر فراز عالم اعلا زدند

2 تا که در خلوت سرای لی مع الله شد مقیم ساکنان درگهش زان دم ز او ادنی زدند

3 جود او مفتاح موجودات کردند آنگهی قفل حیرت بر زبان نطق هر گویا زدند

4 سرفرازان در هوای خاک پایش همچو ما از سر همت قدم بر تارک دنیا زدند

1 در موج و حباب و آب دریاب آن آب در این حباب دریاب

2 ما را به کف آر عارفانه خوش ساغر پرشراب دریاب

3 بر دیدهٔ ما نشین زمانی آن لعبت بی حجاب دریاب

4 هر برگ گلی که رو نماید در عارض او گلاب دریاب

1 آفتابی درآمد از در و بام گشت روشن سرای جان به تمام

2 جان ما جام بود و جانان می جام چون باده گشت و جانان جام

3 نور خورشید عشق بر دل تافت محو شد سایه و نماند ظلام

4 ساقی عشق ساغر می داد مست گشتیم از آن مدام مدام