ای کشور هستی از صامت بروجردی اشعار مصیبت 12
1. ای کشور هستی را از صبح ازل مالک
معراج حقیقت را تا شام ابد سالک
باز شد پیکر زیبای از صامت بروجردی اشعار مصیبت 13
1. باز شد پیکر زیبای چمن اطلس پوش
شد دمن دفتر ما نی ز خطوط و زنقوش
ای که ناورد دلیران از صامت بروجردی اشعار مصیبت 14
1. ای که ناورد دلیران را ندیدی در نبرد
چهره‌ات از جمله شیران نگردیده زرد
ای ز بساطقرب از صامت بروجردی اشعار مصیبت 15
1. ای ز بساطقرب از بسکه گشته مست
گاهی کشیده پای گاهی فشانده دست
ساقیا عید غدیر از صامت بروجردی اشعار مصیبت 16
1. ساقیا عید غدیر آمد به مستان زن صلاتی
در جهان افکن ز شور باده از نو هوی وهایی
یمد بشر نیمه از صامت بروجردی اشعار مصیبت 17
1. یمد بشر نیمه شعبان به خرمی
افکند در بسط جهان فرش خرمی
ماهرخا ابتدای از صامت بروجردی اشعار مصیبت 18
1. ماهرخا ابتدای فصل بهار است
وقت گل و استماع صورت هزار است
چون به سعادت از صامت بروجردی اشعار مصیبت 19
1. چون به سعادت نمود ساقی فرخنده فال
ساغر عیش بهار به هر طرف مال مال
ای دل غمگین به از صامت بروجردی اشعار مصیبت 20
1. ای دل غمگین به حال خویش حیرانی چرا؟
با همه جمعیت خاطر پریشانی چرا؟
هلال ذی الحجه از صامت بروجردی اشعار مصیبت 21
1. هلال ذی الحجه باز طلوع کرد از سپهر
به سطح غبرا فزود فروغ از مهر چهر
چه شد که بگرفت از صامت بروجردی اشعار مصیبت 22
1. چه شد که بگرفت فرح جهان را
کرب برون رفت ز دل مهنان را
چون وصی و جانشین از صامت بروجردی اشعار مصیبت 23
1. چون وصی و جانشین احمد ختمی مآب
کرد از شمشیر بن ملجم محاسن را خضاب