ای کشور هستی را از صبح ازل مالک از صامت اشعار مصیبت 12
1. ای کشور هستی را از صبح ازل مالک
معراج حقیقت را تا شام ابد سالک
باز شد پیکر زیبای چمن اطلس پوش از صامت اشعار مصیبت 13
1. باز شد پیکر زیبای چمن اطلس پوش
شد دمن دفتر ما نی ز خطوط و زنقوش
ای که ناورد دلیران را ندیدی در نبرد از صامت اشعار مصیبت 14
1. ای که ناورد دلیران را ندیدی در نبرد
چهره‌ات از جمله شیران نگردیده زرد
ای ز بساطقرب از بسکه گشته مست از صامت اشعار مصیبت 15
1. ای ز بساطقرب از بسکه گشته مست
گاهی کشیده پای گاهی فشانده دست
ساقیا عید غدیر آمد به مستان زن صلاتی از صامت اشعار مصیبت 16
1. ساقیا عید غدیر آمد به مستان زن صلاتی
در جهان افکن ز شور باده از نو هوی وهایی
یمد بشر نیمه شعبان به خرمی از صامت اشعار مصیبت 17
1. یمد بشر نیمه شعبان به خرمی
افکند در بسط جهان فرش خرمی
ماهرخا ابتدای فصل بهار است از صامت اشعار مصیبت 18
1. ماهرخا ابتدای فصل بهار است
وقت گل و استماع صورت هزار است
چون به سعادت نمود ساقی فرخنده فال از صامت اشعار مصیبت 19
1. چون به سعادت نمود ساقی فرخنده فال
ساغر عیش بهار به هر طرف مال مال
ای دل غمگین به حال خویش حیرانی چرا؟ از صامت اشعار مصیبت 20
1. ای دل غمگین به حال خویش حیرانی چرا؟
با همه جمعیت خاطر پریشانی چرا؟
هلال ذی الحجه باز طلوع کرد از سپهر از صامت اشعار مصیبت 21
1. هلال ذی الحجه باز طلوع کرد از سپهر
به سطح غبرا فزود فروغ از مهر چهر
چه شد که بگرفت فرح جهان را از صامت اشعار مصیبت 22
1. چه شد که بگرفت فرح جهان را
کرب برون رفت ز دل مهنان را
چون وصی و جانشین احمد ختمی مآب از صامت اشعار مصیبت 23
1. چون وصی و جانشین احمد ختمی مآب
کرد از شمشیر بن ملجم محاسن را خضاب