سخن هرجا ز صنع کردگار است از سلیم تهرانی مثنوی 1
1. سخن هرجا ز صنع کردگار است
گواه پای برجا کوهسار است
...
نبینم خوش زمین و آسمان از سلیم تهرانی مثنوی 2
1. نبینم خوش زمین و آسمان را
به خیر آرد خدا، کار جهان را
...
شنیدم حیله پردازی ز احشام از سلیم تهرانی مثنوی 3
1. شنیدم حیله پردازی ز احشام
که در تزویر بودش چون فلک نام
...
ز بس شد فعل بد، غماز چون از سلیم تهرانی مثنوی 4
1. ز بس شد فعل بد، غماز چون مشک
جهان را شد دماغ آخر ازان خشک
...
بیا بلبل که ایام بهار است از سلیم تهرانی مثنوی 5
1. بیا بلبل که ایام بهار است
گلستان خوش تر از آغوش یار است
...
بود در زیر زینم بادپایی از سلیم تهرانی مثنوی 6
1. بود در زیر زینم بادپایی
نه اسبی، بلکه شوخ دلربایی
...
خامه ام برخلاف عادت خویش از سلیم تهرانی مثنوی 7
1. خامه ام برخلاف عادت خویش
سفله ای را کشیده است به پیش
...
شنیدم روزی از خونابه نوشی از سلیم تهرانی مثنوی 8
1. شنیدم روزی از خونابه نوشی
چو گل از پاره ی تن خرقه پوشی
...
بسم الله الرحمن الرحیم از سلیم تهرانی مثنوی 9
1. بسم الله الرحمن الرحیم
هست عصای ره طبع سلیم
...
ای چو گل افکنده هوس های از سلیم تهرانی مثنوی 10
1. ای چو گل افکنده هوس های تو
بر سر زر، لرزه بر اعضای تو
...
ساده دلی را ز پی راه دور از سلیم تهرانی مثنوی 11
1. ساده دلی را ز پی راه دور
گشت خری چون خرعیسی ضرور
...