صبح بنمود رخ از چاه افق از سحاب اصفهانی قصیده 12
1. صبح بنمود رخ از چاه افق چون بیژن
دیده ی رستم گردون ز رخش شد روشن
خیمه زد باز ابر نیسان از سحاب اصفهانی قصیده 13
1. خیمه زد باز ابر نیسان در چمن
بر سر شمشاد و سرو و یاسمن
هست روز واپسینم حسرت از سحاب اصفهانی قصیده 14
1. هست روز واپسینم حسرت این
کافتدم بر وی نگاه واپسین
دگر باره شد ابر در بوستان از سحاب اصفهانی قصیده 15
1. دگر باره شد ابر در بوستان
گهر بار چون دست فخر زمان
صبحگاهان حله ی سیمین از سحاب اصفهانی قصیده 16
1. صبحگاهان حله ی سیمین به تن بست آسمان
گوی زرینی به چاک پیرهن بست آسمان
یاران حذر از بلای نوبه از سحاب اصفهانی قصیده 17
1. یاران حذر از بلای نوبه
از جور تب و جفای نوبه