رباعیات در دیوان اشعار صفای اصفهانی

1 پای دل من بسته زنجیر تو باد ور سر ننهد بدشت نخجیر تو باد

2 ور کشته شود طعمه سر مستانت ور زنده بماند هدف تیر تو باد

1 ای بنده طاعت تو مسرور از تو در چشم و دل اهل صفا نور از تو

2 در چشمی و اصحاب نظر در طلبت در جانی و این بی بصران دور از تو

1 درجان مقیدان جمال مطلق ساری شد و جلوه کرد و برگشت ورق

2 حق خلق شد و خلق حق و هر دو یکست خلقست بجای خلق حقست بحق

1 پرسی از من که مست یا هشیاری آری مستم باده پرستم آری

2 عمریست که مست و محو و حیران توام من روی ترا سیر ندیدم باری

1 باشد بکف عشق مهار دل من در دست غمست اختیار دل من

2 هرگز دل من بی غم عشق تو مباد در کار غم تو باد کار دل من

1 یارب بجلالت رضا قطب وجود ما را بوجود خویشتن کن موجود

2 در شاهد و مشهود توئی غیر تو نیست ای دیده شاهد و جمال مشهود

1 باریک میان و نغز و طناز و کشی مه پیکر و زهره وار و خورشید وشی

2 ایدل اگر از مدینه یا از حبشی آن بت نشود یار تو تا گبر نشی

1 پیدا شد و گفت بین رخ حق دیدم حق را بدل خویش محقق دیدم

2 بی قید خودی در دل و در دیده ماست دیدم دیدم بحق مطلق دیدم

1 من بنده تو پادشاه پاینده بذات ای ذات مقدس تو سلطان صفات

2 عدلی و جواد و قادر و قائل کل یا همهمه اراده و علم و حیات

1 این قطب وجود جسم بیجان تو نیست این دائره بی نقطه سلطان تو نیست

2 این باد و بساط بی سلیمان تو نیست آن نیست که در قبضه فرمان تو نیست