نفس می‌نیارم زد از شکر از سعدی شیرازی بوستان 1
1. نفس می‌نیارم زد از شکر دوست
که شکری ندانم که در خورد اوست
جوانی سر از رای مادر بتافت از سعدی شیرازی بوستان 2
1. جوانی سر از رای مادر بتافت
دل دردمندش به آذر بتافت
ببین تا یک انگشت از چند از سعدی شیرازی بوستان 3
1. ببین تا یک انگشت از چند بند
به صنع الهی به هم در فگند
ملک زاده‌ای ز اسب ادهم از سعدی شیرازی بوستان 4
1. ملک زاده‌ای ز اسب ادهم فتاد
به گردن درش مهره بر هم فتاد
شب از بهر آسایش توست و از سعدی شیرازی بوستان 5
1. شب از بهر آسایش توست و روز
مه روشن و مهر گیتی فروز
نداند کسی قدر روز خوشی از سعدی شیرازی بوستان 6
1. نداند کسی قدر روز خوشی
مگر روزی افتد به سختی کشی
شنیدم که طغرل شبی در خزان از سعدی شیرازی بوستان 7
1. شنیدم که طغرل شبی در خزان
گذر کرد بر هندوی پاسبان
یکی را عسس دست بر بسته از سعدی شیرازی بوستان 8
1. یکی را عسس دست بر بسته بود
همه شب پریشان و دلخسته بود
برهنه تنی یک درم وام کرد از سعدی شیرازی بوستان 9
1. برهنه تنی یک درم وام کرد
تن خویش را کسوتی خام کرد
یکی کرد بر پارسایی گذر از سعدی شیرازی بوستان 10
1. یکی کرد بر پارسایی گذر
به صورت جهود آمدش در نظر
ز ره باز پس مانده‌ای از سعدی شیرازی بوستان 11
1. ز ره باز پس مانده‌ای می‌گریست
که مسکین تر از من در این دشت کیست؟