باب هفتم در عالم تربیت در بوستان سعدی شیرازی

1 اگر در جهان از جهان رسته‌ای است، در از خلق بر خویشتن بسته‌ای است

2 کس از دست جور زبانها نرست اگر خودنمای است و گر حق پرست

3 اگر برپری چون ملک ز آسمان به دامن در آویزدت بدگمان

4 به کوشش توان دجله را پیش بست نشاید زبان بداندیش بست

1 جوانی هنرمند فرزانه بود که در وعظ چالاک و مردانه بود

2 نکونام و صاحبدل و حق پرست خط عارضش خوشتر از خط دست

3 قوی در بلاغات و در نحو چست ولی حرف ابجد نگفتی درست

4 یکی را بگفتم ز صاحبدلان که دندان پیشین ندارد فلان

1 اگر در جهان از جهان رسته‌ای است، در از خلق بر خویشتن بسته‌ای است

2 کس از دست جور زبانها نرست اگر خودنمای است و گر حق پرست

3 اگر برپری چون ملک ز آسمان به دامن در آویزدت بدگمان

4 به کوشش توان دجله را پیش بست نشاید زبان بداندیش بست