خدا را ندانست و طاعت نکرد از سعدی بوستان 1
1. خدا را ندانست و طاعت نکرد
که بر بخت و روزی قناعت نکرد
مرا حاجیی شانهٔ عاج داد از سعدی بوستان 2
1. مرا حاجیی شانهٔ عاج داد
که رحمت بر اخلاق حجاج باد
یکی پر طمع پیش خوارزمشاه از سعدی بوستان 3
1. یکی پر طمع پیش خوارزمشاه
شنیدم که شد بامدادی پگاه
یکی را تب آمد ز صاحبدلان از سعدی بوستان 4
1. یکی را تب آمد ز صاحبدلان
کسی گفت شکر بخواه از فلان
چه آوردم از بصره دانی عجب از سعدی بوستان 5
1. چه آوردم از بصره دانی عجب
حدیثی که شیرین تر است از رطب
شکم صوفیی را زبون کرد و فرج از سعدی بوستان 6
1. شکم صوفیی را زبون کرد و فرج
دو دینار بر هر دوان کرد خرج
یکی نیشکر داشت بر طبقری از سعدی بوستان 7
1. یکی نیشکر داشت بر طبقری
چپ و راست گردیده بر مشتری
یکی را ز مردان روشن ضمیر از سعدی بوستان 8
1. یکی را ز مردان روشن ضمیر
امیر ختن داد طاقی حریر
یکی نان خورش جز پیازی نداشت از سعدی بوستان 9
1. یکی نان خورش جز پیازی نداشت
چو دیگر کسان برگ و سازی نداشت
یکی گربه در خانهٔ زال بود از سعدی بوستان 10
1. یکی گربه در خانهٔ زال بود
که برگشته ایام و بد حال بود
یکی طفل دندان برآورده بود از سعدی بوستان 11
1. یکی طفل دندان برآورده بود
پدر سر به فکرت فرو برده بود