شبی زیت فکرت همی سوختم از سعدی شیرازی بوستان 1
1. شبی زیت فکرت همی سوختم
چراغ بلاغت می افروختم
مرا در سپاهان یکی یار از سعدی شیرازی بوستان 2
1. مرا در سپاهان یکی یار بود
که جنگاور و شوخ و عیار بود
یکی آهنین پنجه در اردبیل از سعدی شیرازی بوستان 3
1. یکی آهنین پنجه در اردبیل
همی بگذرانید پیلک ز پیل
شبی کردی از درد پهلو نخفت از سعدی شیرازی بوستان 4
1. شبی کردی از درد پهلو نخفت
طبیبی در آن ناحیت بود و گفت
یکی روستایی سقط شد خرش از سعدی شیرازی بوستان 5
1. یکی روستایی سقط شد خرش
علم کرد بر تاک بستان سرش
شنیدم که دیناری از مفلسی از سعدی شیرازی بوستان 6
1. شنیدم که دیناری از مفلسی
بیفتاد و مسکین بجستش بسی
فرو کوفت پیری پسر را به از سعدی شیرازی بوستان 7
1. فرو کوفت پیری پسر را به چوب
بگفت ای پدر بی گناهم مکوب
بلند اختری نام او بختیار از سعدی شیرازی بوستان 8
1. بلند اختری نام او بختیار
قوی دستگه بود و سرمایه‌دار
یکی پیر درویش در خاک کیش از سعدی شیرازی بوستان 9
1. یکی پیر درویش در خاک کیش
چه خوش گفت با همسر زشت خویش
چنین گفت پیش زغن کرکسی از سعدی شیرازی بوستان 10
1. چنین گفت پیش زغن کرکسی
که نبود ز من دوربین‌تر کسی
چه خوش گفت شاگرد منسوج از سعدی شیرازی بوستان 11
1. چه خوش گفت شاگرد منسوج باف
چو عنقا بر آورد و پیل و زراف