1 سگ را

2 تنها برای گدایان و یاغی ها می بندند

3 زیرا که بوی ارباب ها همیشه یکی است

4 و آشنا

5 از پلکان مداین فرود می آیم

6 نانی نخواسته بودم

7 تنها فروغ فسفری عدل

8 فراز سردر ایوان

9 چشمان زودباورم را

10 فریفته بود

11 و بر کنار دجله

12 آرام و تلخکام قدم می زنم

13 تنها الاغ های فرتوت تن به سللسه ی عدل می سایند

14 تا خارش جرب را لختی فرو نشانند

15 و آنگاه

16 کنج طویله ای و

17 بافه قصیلی

18 روح فقیر آنها را کافی است

19 سگ را

20 تنها برای گدایان و یاغی ها

21 از بند می گشایند

22 وقتی که سنگ را البته بسته باشند

23 زیرا که بوی ارباب ها و الاغ ها همیشه یکی است

24 و آشنای مشام سگ

25 برادرم

26 چرا نمیشناسیم ؟

27 در حیرتم

28 می دانم فرزند مادرمی

29 برادر برادرم

30 و خواهر خواهرم

31 اما

32 نمی شناسم و نمی

33 شناسمت

34 و در حیرتم

35 جانوری گرفتار دور از مامن

36 در قفسی بسیار بزرگ به گذرگاهی

37 میان صداها و چشم های بی عاطفه

38 میان هوس های خام

39 و کودکانی معصوم و ترسان

40 که درس فردای خود را می آموزند

41 رنجاندن و به بند کشاندن را

42 یکی نانی می دهد یکی آتش سیگاری

43 یکی

44 استخوانی و دیگیر لقمه ی زهرآگینی

45 و شلاق

46 که بیرق در اهتزاز این جشن بی امان است

47 تا بیاموزم خویگری را

48 و رقصی را

49 که طبیعتم نیاموخته بود این گونه

50 چه می کنم این جا در این گذرگاه دیوانه

51 کنار برادران دیروزم

52 هم زنجیران امروز

53 و شلاق زنان همیشه ام ؟

54 و این کودکان معصومی

55 که بکارت خود را

56 در لقمه ی هیجانی خام

57 به من و صاحبان تازیانه به دستم می بازند

58 تا نمره های خوب بگیرند

59 خواهرکم ! بمان این بار

60 می شناسمت با من بمان و بیاموز این را

61 تمامی کوششم این است

62 که نطفه ی مقدس وحش را

63 در خویش پنهان دارم

64 و آن قدر اهلی نشوم که فردا

65 خرگوش ها و بلدرچین ها هم

66 نشناسندم

67 ناگهان درختان پارکهای وطن

68 تکاوران سبزپوش دشمن شدند

69 و ما

70 محصور میان برگها و ساقه ها

71 که نیزه و زوبین ها

72 مثل نهال های توفان

73 زده

74 پا در گریز و پا در بند ماندیم

75 چه گذشت ؟ افسوس

76 افسوس سایه ی خنگی و جرعه ی آبی سرد

77 و گذاری فارغ از کوچه باغ ها

78 اما

79 اکنون که تمام درختان وطن دمشنند چه بایدمان کرد ؟

80 آهای ! حاشیه نشینان کتاب ها و اجاق ها

81 ما

82 برای جنگیدن تفنگ نداریم

83 نه

84 برای گفتن دهانی

85 نه برای زیستن سایه ای

86 نه برای مردن گودالی

87 آی ! یای

88 حلاج

89 انگور بود

90 پس از درخت دارش چیدند

91 تا وعده‌اش شراب فراهم شود

92 تاریخ عشق و شورش اندیشه را

93 در عصر جهل هار…

94 عین‌القضات

95 سیب سرخ جوانی بود

96 پس از درخت دارش چیدند

97 تا قصۀ گناه

98 – آمیزش تلخی و شیرینی –

99 در چرخه‌های شعر بگردد… تا ما…

100 امروز نیز

101 با هر فشار ماشه

102 حلاج و عین القضات‌ها

103 مانند برگ پاییزی

104 از شاخسار مصرع‌ها

105 می‌افتند

106 تا…

107 آه ای درخت خسته

108 همسایۀ قدیم سبز

109 تو باز میوه می‌دهی؟