دین زرتشت که روشن ز فروغش در و دشت از ادیب فراهانی دیوان اشعار 33
دین زرتشت که روشن ز فروغش در و دشت
- 1
- 2
- 3
- 4
1 دین زرتشت که روشن ز فروغش در و دشت پایه اش بر همت و هوخت بود با هورشت
2 چم اینان «منشن » باشد و کوشن،کنشن و این سخن ار همه جا گفته چو در گات و چه یشت
3 پاکی فکرت و قول و عملت جان تو را پاک سازد ز بدی ورنه پلیدی و پلشت
4 آن بدیها که روان تیره و تن زشت کند همه از «دژمت » و «دژهوخت » شد و دژهورشت
دیدگاه‌ها **