ای زلف تو مسکن دل شیدائی از فیض کاشانی غزل 949

1 ای زلف تو مسکن دل شیدائی وی روی تو مجموع همه زیبائی

2 جان در تن هیچکس نماند ز نهار آن عارض و زلف را بکس بنمائی

3 از حسرت آن لبم بلب آمد جان از فکرت آن دهان شدم شیدائی

4 بیمار شدم ز آرزوی چشمت گشتم ز خیال خال تو سودائی

5 ایمان بسواد کفر زلفت دادم بستم زنار و بستدم ترسائی

6 از حسرت آن میان شدم چون موئی باشد روزی که در کنارم‌ آئی

7 گر در نظر تو فیض پستست ولی دارد ز خیال قد تو بالائی