زدی مشاطهات شانه به سنبل از حکیم سبزواری غزل 123

1 زدی مشاطهات شانه به سنبل که میآرد صبا بوی قرنفل

2 ببین از ناب می بر عارضش خوی چو شبنم صبحدم بنشسته بر گل

3 چه سازم با دلی کورا نباشد نه تاب التفات و نی تغافل

4 زدندی خوشه چینان تو آتش مرا در خرمن صبر و تحمل

5 چو گلشن را کند تاراج کلچین چه باشد حالت بیچاره بلبل

6 حکیما ای محال اندیش بنگر بدور عارضش ز اشگم تسلسل

7 به پاداش دعایم ناسزا گفت تذللنا له زاد التذلل

8 چو میدانی دعای درد اسرار چرا در چاره اش داری تعلّل