زسر تا پا ی من گر همه از عبدالقادر گیلانی غزل 21

1 زسر تا پا ی من گر همه اندوه و غم باشد هنوز از اینچنین دردی که دارم از تو کم باشد

2 چگونه سر بسائی بر فلک کز غایت عزّت به هر جا پا نهی سرها ترا زیر قدم باشد

3 غنیمت دان حضور درد و غم ای دل که دوران را وفائی نیست چندانی و صحبت مغتنم باشد

4 خوش است از خوبرویان گه جفا گاهی وفا لیکن زمن مهر و وفا از تو همه جور و الم باشد

5 دم آب از سفال سگ بکوی یار نوشیدن مرا خوش تر بود زان باده کان در جام جم باشد

6 خلاصی گر زهستی بایدت عاشق شو ای محیی که اوّل گام در عشق پری رویان عدم باشد