زرین چکنم قدح گلین از خاقانی شروانی رباعی 203

1 ای آتشِ سودایِ تو خون کرده جگرها بر باد شده در سرِ سودایِ تو سرها

2 در گلشنِ امّید به شاخِ شجرِ من گل‌ها نشکفتند و برآمد نه ثمرها

1 ای دل به عشق بر تو که عشقت چه درخور است در سر شدی ندانمت ای دل چه در سر است

2 درد کهنت بود برآورد روزگار این درد تازه روی نگوئی چه نوبر است

1 بخت بدرنگ من امروز گم است یارب این رنگ سواد از چه خم است

2 دلدل دل ز سر خندق غم چون جهانم که بس افکنده سم است