زری که می‌طلبم دوش لطف از وحشی بافقی قطعه‌ 24

1 زری که می‌طلبم دوش لطف فرمودی ز من کسی نستاند به سد هزار نیاز

2 به مفت نیز نیرزد و گرنه هم خود گوی که من چرا زر مفتی چنین دهم به تو باز

3 به هزل دست به دستش برند و اندازند به جان رسیدم از این دست بر دو دست انداز

4 زریست لایق همیان و کیسهٔ تاجر چرا که خرج نگردد به سالهای دراز