1 زالکی کرد سر برون ز نهفت کشتک خویش خشک دید و بگفت

2 کای هم آنِ نو و هم آنِ کُهن رزق بر تست هرچه خواهی کن

3 علت رزق تو به خوب و به زشت گریهٔ ابر نی و خندهٔ کِشت

4 از هزاران هزار به یک تو زانک اندک نباشد اندک تو

5 شعله‌ای زو و صدهزار اختر قطره‌ای زو و صد هزار اخضر

6 بی‌سبب رازقی یقین دانم همه از تست نانم و جانم

7 مرد نبود کسی که در غمِ خور در یقین باشد از زنی کمتر