گذشت زاهد و لب تر ز دور باده از عارف قزوینی غزل 34

1 گذشت زاهد و لب تر ز دور باده نکرد ببین چه دور خوشی دید و استفاده نکرد

2 بعمد داد سر زلف خود بدست صبا چها که با من هستی بباد داده نکرد

3 دچار فتنه شد آخر رقیب خورسندم چه فتنه ها که بپا این حرامزاده نکرد

4 دگر به بستر راحت نمیتواند خفت کسیکه خصم خود از پشت زین پیاده نکرد

5 بمجلس آمد یار از فراکسیون عجب آنک بهیچ کار بجز قتل من اراده نکرد

6 قسم بساغر می در تمام عمر عارف بروی ساده رخان یک نگاه ساده نکرد