زاهدی مهمان پادشاهی از سعدی شیرازی گلستان 6

زاهدی مهمان پادشاهی بود. چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که ارادت او بود و چون به نماز برخاستند بیش از آن کرد که عادت او، تا ظنّ صلاحیت در حق او زیادت کنند. ,

2 ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی کاین ره که تو می‌روی به ترکستان است

چون به مقام خویش آمد سفره خواست تا تناولی کند. پسری صاحب فراست داشت. گفت: ای پدر! باری به مجلس سلطان در طعام نخوردی؟ گفت: در نظر ایشان چیزی نخوردم که به کار آید. گفت: نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که به کار آید. ,

4 ای هنرها گرفته بر کف دست عیبها بر گرفته زیر بغل

5 تا چه خواهی خریدن ای مغرور روز درماندگی به سیم دغل