1 ز شیخ ما چه شماری هزار فعل قبیح؟ همین بس است که شد منکر جمال صبیح

2 مپرس حال دل و بنگر اشک خونینم که این کنایه به حالش بود به از تصریح

3 چو بزم وصل می صاف نیست گرچه بود به وصف کوثر و جنت هزار فعل قبیح

4 به عشق روی بتی بسته ایم زناری که غیرتش زده صد عقده در دل تسبیح

5 (سحاب) سیم و زر آور به کف که می نخورند بتان فریب به نثر بلیغ و نظم فصیح