1 ای ز روی تو آب بر آتش دل ریشم متاب بر آتش

2 ای زرشک خط تو چون خط تو جگر مشک ناب بر آتش

3 بجز از خال و چهرة تو زدود من ندیدم حباب بر آتش

4 بر رخت دل چرا نهم خیره؟ دل نباشد صواب بر آتش

5 لطف تو غالبست بر خشمت زانکه چیرست آب بر آتش

6 زلف هندوی تو بسان منست ساخته جای خواب بر آتش

7 لیک من ساکنم بیاد تو ، او میکند اضطراب بر آتش

8 زانک ب خون بیگناهان ریخت میکنندش عذاب بر آتش

9 گفتمش: چشم تو چرا فکند این دل پر ز تاب بر آتش؟

10 گفت: آری بنزد بیماران رسم باشد کباب بر آتش