ز آب چشم من هر قطره طوفان از قدسی مشهدی غزل 199

1 ز آب چشم من هر قطره طوفان دگر باشد به جز دامان صحرا کاش دامان دگر باشد

2 چو آیی در دلم، هر داغش آتشخانه‌ای بینی گلی دارم که هر برگش گلستان دگر باشد

3 ندانم کز کدامین چاک پیراهن برآرم سر که هر چاک گریبانم، گریبان دگر باشد

4 نیندازد به سویم تیر کز حرمان پیکانش به دل هر لحظه زهرآلود پیکان دگر باشد

5 دلی دارم که چون سیماب اگر صد پاره‌اش سازی پی بسمل‌شدن هر پاره را جان دگر باشد

6 دگرگون است احوالم عجب دارم که چون قدسی دلم را طاقت یک روزه حرمان دگر باشد