ز مژگان پر برآور دست و سویش می‌برد چشمم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ز مژگان پر برآور دست و سویش می‌برد چشمم دلی دارم نثار خاک راهش می‌برد چشمم
2 چو طفل ناخلف چون از نظر خواهد فکند آخر سرشکم را به خون دل چرا می‌پرورد چشمم
3 دمادم می‌کند دامان مژگان پر ز در گویا برای سرمه خاک رهگذارش می‌خرد چشمم
4 میان چشم و دل پیوسته چون بودی نمی‌دانم که با این دشمن خونی به سر چون می‌برد چشمم
5 چرا درهای اشکم را چنین در خاک می‌ریزد اگر جز خاک پایش در نظر می‌آورد چشمم
ادامه توضیحات شاعر