ز عشق لاف تو ای پیر از امیر معزی نیشابوری غزل 5

1 ز عشق لاف تو ای پیر فوطه پوش خطاست که عشق و فوطه و پیری بهم نیاید راست

2 تو را که هست دو عارض سپید و جامه‌ کبود دلت سیاه و رخت زرد و اشک سرخ چراست

3 تو را به عشق همه راستگوی نشناسند و گرچه بر تو اثرهای عاشقی پیداست

4 مگر که بشکنی از بهر عشق توبه و نذر که نذر و توبه شکستن ز بهر عشق رواست

5 سخن ز رَحل مگوی و ز رَطل ‌گوی سخن که عاشقی و به ‌دست تو رطل باده سزاست