ز خمار عضو عضوم به شکسته خار ماند از اسیر غزل 258
- 1
- 2
- 3
1 ز خمار عضو عضوم به شکسته خار ماند نفس از خرابی دل به کف غبار ماند
2 سر زندگی ندارد چه شکفتگی فزاید ز خمار خنده ما به گل مزار ماند
3 نه همین پیاله ما شب جمعه بینوا شد نه به دیده خواب گنجد نه به دل قرار ماند
