ز حد گذشت فراق تو ای فرشته از حسین خوارزمی غزل 135

1 ز حد گذشت فراق تو ای فرشته خصال بیا و تشنه دلان را بده زلال وصال

2 ز من بریدی و رفتی ولیک پیوسته خیال روی تو میگرددم بگرد خیال

3 اگر نه از سر کوی تو میکند گذری چرا حیات دهد مرده را نسیم شمال

4 فنای خویش همی خواهم از خدا که مرا ز عمر باقی خود هست بی رخ تو خلال

5 ز بار غم الف قدم ار چو دال شود گر از تو روی به پیچم بود ز عین ضلال

6 چگونه شیفته ماه عارضت نشوم که نیست در همه عالم ترا نظیر و مثال

7 من از تو چشم مودت نمی توانم داشت که هست از تو امید وفا خیال محال

8 مباد ماه عذار ترا خسوف و محاق مباد مهر جمال ترا کسوف و زوال

9 در آرزوی وصالت حسین دلخسته ز مویه گشت چو موی و ز ناله گشت چو نال