ز دریا باغ بحرآرا نمایان از قدسی مشهدی مثنوی 15

1 ز دریا باغ بحرآرا نمایان چو از آیینه، عکس روی جانان

2 درین باغ از هوای تازه و تر درختان را گذشته آب از سر

3 به بادش عطر گل را شوق پیوند به خاکش خورده آب خضر سوگند

4 رطوبت در هوایش آنچنان عام کزین پس، آب گردد باد را نام

5 ز هفت اقلیم باید انتخابی که زیبد همچو کشمیرش خطابی

6 ز سرسبزی کس اینجا نیست نومید دواند ریشه در گل، سایه بید