ز بس که معنی مکتوب عشق پیچش از بیدل دهلوی غزل 815

1 ز بس که معنی مکتوب عشق پیچش داشت زبان خامهٔ ما هر چه‌ گفت لغزش داشت

2 سحاب مزرعهٔ رنگ ما و من دیدم نه‌سن بود نه‌مینا، شکست نازش‌داشت

3 هزارگل ز چمن رفت و باز برگردید بهار رنگ چه مقدار ذوق‌ گردش داشت

4 به یک نظر دو جهان از عدم برآوردی گشاد آن مژهٔ ناز این چه‌کاوش داشت

5 از بن چمن به چه شوخی‌ گذشته‌ای امروز که رنگ شرم تو از بوی‌ گل‌ تراوش داشت

6 تغافل تو به نقد دماغ صرفه ندید وگرنه دل هوس یک دو ناله ارزش داشت

7 به حیرتم چه فسون خواند عجزبسمل من که جای‌ خون‌، دم‌ شمشیر یار ریزش داشت

8 منم‌که بیخبر از آستان دل ماندم ز دیر و کعبه ‌مگو، سنگ‌هم ‌پرستش داشت

9 به جز خیال خزان هیچ نیست رنگ بهار که غنچه ازپررنگ شکسته بالش داشت

10 هزار شمع به یک حرف داغ شد بیدل که‌این بساط هوس آنچه داشت‌کاهش داشت