1 ز بدخوئی دمی خو وانکردی مراعاتی بجای ما نکردی

2 بر آن خوی نخستینی که بودی از آن یک‌ذره کمتر وانکردی

3 بجای من که بر عهد تو ماندم ز بدعهدی چه ماندت تا نکردی

4 مگر لطفی که از تو چشم دارم در آن عالم کنی، کاینجا نکردی

5 کجا یک وعده‌ام دادی که در پی هزار امروز را فردا نکردی

6 پی یک بوسه گرد پایهٔ حوض بسی گشتم، تو دل دریا نکردی

7 شنیدی حال خاقانی که چون است ولی بر خویشتن پیدا نکردی