ز عندلیب چه پرسی نشان از اسیر شهرستانی غزل 99

1 ز عندلیب چه پرسی نشان خانه ما که پی نبرده صبا هم به آشیانه ما

2 نهاده بر لب ما عشق مهر خاموشی که گوش کس نکند نوبر ترانه ما

3 بهار رفت و نچیدیم جز گل حسرت ز آب گریه مگر سبز گشت دانه ما

4 ز بهر گمشدگان دگر صبا نگذاشت دلیل بادیه خاکستر نشانه ما