بازم لباس صبر به صد پاره کرده‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 بازم لباس صبر به صد پاره کرده‌ای بازم ز کوی عافیت آواره کرده‌ای
2 ترسم خجل شوی اگرت آورم بروی آن جورها که بر من بیچاره کرده‌ای
3 هرچ آسمان به خنجر مرّیخ می‌کند تو در زمین به غمزهٔ خونخواره کرده‌ای
4 خود با دل تو لابۀ ما سودمند نیست گویی به رغم ما دلی از خاره کرده‌ای
5 گویند رستخیز به هم برزند جهان این بازیی ات خود که تو صدباره کرده‌ای
6 کو داد و داوری؟ که کنم بر تو من درست تا بی‌سبب چرا دل من پاره کرده‌ای
7 گفتی که رایگان غم من می‌خوری نه بس الحق تو این شگرفی همواره کرده‌ای
ادامه توضیحات شاعر