ای روی تو به جلوه درآورده رنگ از غالب دهلوی غزل 7

1 ای روی تو به جلوه درآورده رنگ را نقش تو تازه کرد بساط فرنگ را

2 از ناله خیزی دل سخت تو در تبم در عطسه شرر مفگن مغز سنگ را

3 از عمر نوح، عرض برد انتظار و تو در عرض شوق تاب نیاری درنگ را

4 داغم که در هوای سر دامن کسی ست در خون من ز ناز فرو برده چنگ را

5 در بزم، می به جام زمرد نخورده ای سنجد به دشت جلوه داغ پلنگ را

6 جوی گشاد شست ترا تا نمانده آب کاندازه آورد رقم خشم و جنگ را

7 چون آبگینه ای به جگر در شکسته ایم آن چشمه چشمه لذت زخم خدنگ را

8 در گوشه ای خزیده ز اندوه بی کسی آن بر شکسته خلوت دلهای تنگ را

9 شوخی که خود ز نام وفا ننگ داشتی بر باد می دهد به وفا نام و ننگ را

10 غالب ز عاشقی به ندیمی رسیده ایم نازم شگرف کاری بخت دو رنگ را