بابافغانی شیرازی

بابافغانی شیرازی

بابافغانی شیرازی
بابافغانی شیرازی

سرم ای بخت در جولانگه از بابافغانی شیرازی غزل 554

غزل 554 ام از 695 غزلیات

سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی

1 سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی دگر هر تار موی من بدست دشمنی دادی

2 چه شکرت گویم ای بخت سیه کز بهر آرامم در این آوارگی باری نشان گلخنی دادی

3 مخور خون ای دل و بیهوده رنج خود مکن ضایع چه گل چیدی که عمری آب و رنگ گلشنی دادی

4 مبادا دامنت آلوده از خونابه ی چشمم کجا این آشنایی با چو من تر دامنی دادی

5 فغان برداشتی چون حال من بد دیدی ای دشمن چه گویم هم تو کز دردم نوید مردنی دادی

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی

شاعر شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی چه کسی است ؟

شاعر شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی بابافغانی شیرازی می باشد.

شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی چیست ؟

قالب شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی غزل است

مضمون اصلی شعر سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, غمگین, مرگ است.
بنر