1 بیا بیا که ز هجر آمدم به جان ای دوست بیا که سیر شدم بی تو از جهان ای دوست

2 به کام دشمنم از آرزوی دیدارت مباش بی‌خبر از حال دوستان ای دوست

1 غنچهٔ خندان فدا بادت چو بگشایی دهن آب حیوان است یا لب جان شیرین یا سخن

2 قامت سرو خرامان است یا بالای تو نه به بالایت نروید هیچ سروی در چمن

1 بر سر کوی تو سرها می‌رود جان فدای روی زیبا می‌رود

2 نیست کویت منزل تر دامنان هر که عیار است آنجا می‌رود