تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج
2 دو چشمِ شوخِ تو برهم زده خَطا و حَبَش به چینِ زلفِ تو ماچین و هند داده خراج
3 بیاضِ رویِ تو روشن چو عارِضِ رُخِ روز سوادِ زلفِ سیاهِ تو هست ظلمت داج
4 دهانِ شهدِ تو داده رواج آب خِضِر لبِ چو قندِ تو بُرد از نباتِ مصر رواج
5 از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت که از تو دردِ دل ای جان، نمی‌رسد به عِلاج
6 چرا همی‌شکنی جانِ من ز سنگدلی؟ دلِ ضعیف که باشد، به نازکی چو زُجاج
7 لبِ تو خضر و دهانِ تو آبِ حیوان است قدِ تو سرو و میان موی و بَر، به هیئت عاج
8 فِتاد در دلِ حافظ هوایِ چون تو شَهی کمینه ذرهٔ خاکِ درِ تو بودی کاج
معنی شعر:
روحی لطیف و قلبی مهربان داری. مراقب بدخواهان سنگدل و نامهربان باش که تو را فریب ندهند با نهایت دوراندیشی و احتیاط مردم داری کن و برتلاش کوشش خود بیفزای. مطمئن باش زندگی پرسعادتی در پیش خواهی داشت.