1 ای قدّ تو چون معنی برجسته مصرع ابروی تو دیوان قضا را شده مطلع

2 بخشیده صدف را کف نیسان تو هرگز گردانده چمن را نم فیض تو مخلّع

3 از بهر تو شد دفتر ایام مرتب در شأن تو هرجای کتابی است مسجّع

4 چون مهر بود خشت حریم تو نمودار چون عرش بود شمسه ایوان تو ارفع

5 پیچید سر اگر رشته ایام ز امرت از تیغ هلاکش کند افلاک مقطّع

6 از روی ادب تا نکشد پا به حریمت خورشید نشیند سر کوی تو مربّع

7 از بهر یدک تا کشد از پیش تو دوران افکند فلک غاشیه بر زین مرصّع

8 هرجا که رود منقبتی از شه مردان قصاب در آنجا تو ز جان باش مسمّع