در خاطر منی و بدل تیغ میزنی از نیر تبریزی غزل 140

1 در خاطر منی و بدل تیغ میزنی خوش میکنی بدوستی ایشوخ دشمنی

2 روئی چو سیم دیدم ریختم خیال خام خوردم چو تیغ ناز تو دیدم که آهنی

3 باری چنان بزن که نگیرد بدامنت گر میزنی بر آتشم ای زلف دامنی

4 کس منع خوشه چین نظر چونتو مینکرد با خوشۀ مگر چه کم آیدز خرمنی

5 عشق تو چید سنگ ملالت بدور من بر من زکید مدعیان ساخت مأمنی

6 چونسوختی بر آتش غم آشیان دل بازی بده بحلقۀ زلفش نشیمنی

7 جرمیکه رفته ز اهل نظر چیست خود بگو چشم نظاره روشن و این روی دیدنی